Ik zag twee beren

Niet lang na mijn vertrek uit Mammoth Lakes kom ik bij Reds Meadows, een ranch met een klein café en winkeltje. Daar neem ik een sandwich als lunch, afzien hoor, dat wandelen. 

In tegenstelling tot de vorige etappe hebben zowat alle rivieren en beekjes hier bruggen. Dat wil zeggen, er zijn één of twee boomstammen over de rivier gelegd, maar dat is ruim voldoende voor droge voeten, dus ik ben er blij mee! In de avond vind ik een 
campground met een bearbox, een afsluitbare metalen bak welke de beren niet open kunnen maken. Dat komt goed van pas want al mijn eten voor komende week past nog niet in mijn berenton.

Ik ga een tikkeltje laat slapen omdat ik mijn boek wil uitlezen. Dat geeft niet, want ik kan uitslapen de volgende ochtend, ik heb een korte etappe gepland. Helaas is er een groep bosbouwers met een ander idee, om 5.00 's ochtends beginnen ze met kettingzagen bomen te bewerken vlak naast de campground, echt heel flauw.  Ik blijf in mijn tent liggen met mijn slaapzak over mijn oren maar val niet meer in slaap. 

Gelukkig heb ik geen haast en na een slome ochtend ga ik rustig op pad. De route is mooi en ik loop relaxed en geniet. Ik neem veel pauze op de mooiste plekjes, zoals bij het 1000 island lake. Ik heb de eilandjes niet geteld maar veel waren het er wel! Aan de voet van de komende bergpas zet ik mijn tentje op. 

Donahue Pass is niet lastig of erg besneeuwd, maar wel erg rotsig. Vooral naar beneden gaat daardoor erg langzaam. Ze hebben geprobeerd met rotsen een soort keienpad te maken, maar dat zorgt alleen maar voor extra ongelijke ondergrond en werkt averechts.

Als ik eindelijk beneden ben ga ik met mijn rug tegen een boom zitten voor de lunchpauze. Mijn rugtas staat voor me en mijn eten heb ik tussen mij en mijn rugtas in. Na het eten lees ik nog eventjes en ik zit dus stil zonder te bewegen. Opeens hoor ik 'Oempf'. Ik kijk om en op nog geen 10 meter achter mij staat een beer, en iets verderop nog één. Het zijn twee niet al te grote bruingekleurde beren (ook al zijn het zwarte beren, qua soort). Deze zijn op mijn lunch uit! Mijn eerste gedachte is ze wegjagen en de tweede gedachte is een foto maken. Aangezien het eerste nogal succesvol is, is het tweede iets minder goed gelukt helaas. Gelukkig maakte de beer dat geluidje, anders waren ze vast nog veel dichterbij gekomen!

Na deze spannende maar bijzondere ontmoeting ga ik gauw weer op pad. De route is nu 9 mijl nagenoeg vlak, een uitzonderlijke situatie. Het voelt bijna als Nederland. Qua hoogtemeters dan, want in Nederland kijk je niet uit over bergen. En 9 mijl (15 km) zonder weg tegen te komen gebeurt in Nederland ook niet zo snel. Hier kom ik de eerste verharde weg in 240 mijl tegen!

Als ik aankom in Tuolumne Meadows ga ik naar een klein winkeltje voor een verrukkelijk ijsje. Ik had hier willen kamperen, maar de campground is onder renovatie. Ze denken daar 3 jaar voor nodig te hebben... Helaas is de rest van het gebied een no camping zone, dus moet ik nog 4 mijl verder.

De PCT gaat niet door Yosemite Valley, waar de meeste toeristen heen gaan. Echter, een zijpad volgt de vallei van de Tuolomne River, volgens sommigen net zo mooi. Ik besluit een kleine detour te doen en dit pad een stuk te volgen. Mijn berenton laat ik bij de PCT achter, zodat ik met lichtere bepakking kan lopen. Ik kan het natuurlijk niet vergelijken met de 'Valley', maar prachtig is het zeker. Enorme rotswanden rijzen op rechts van mij, terwijl de rivier zich links via tientallen watervallen, de Waterwheels Falls, naar beneden stort. Na circa 3 mijl, bovenaan een waterval van zeker 30 meter, met uitzicht op de riviervallei houd ik pauze, wat een uitzicht. Daarna ga ik maar weer terug, want ik moet al die hoogtemeters ook weer op. 

Aan het einde van de dag zijn er twee rivieren waar ik doorheen moet waden. Ik doe mijn sokken uit en haal de inlegzolen uit mijn schoenen, worden die in ieder geval niet nat. Na de tweede rivier vind ik een mooi kampeerplekje, waar ik mijn schoenen weer een beetje op kan drogen. 

Vlak voor ik ga slapen, het is al donker en ik ben al in mijn slaapzak, moet ik toch nog naar de wc. En niet plassen, maar poepen. Super irritant. Dus: hoofdlamp zoeken, droge sokken uit, natte schoenen aan, tent uit, berenton opzoeken, berenton openmaken, wc papier eruit halen, boom kiezen ver genoeg van de rivier, gat graven, poepen. En dan alles weer in de omgekeerde volgorde terug. Zo ga je die wc thuis wel waarderen.

De volgende dag is het bewolkt en koud. Een mijl na de start kom ik bij nog een Creek waar je doorheen moet waden. Die heb ik gisteren niet gezien, het icoontje zat verstopt achter een ander icoontje, anders was ik nog wel tot deze doorgelopen. Volgens de comments is er echter een boomstam wat stroomafwaarts waar je overheen kan. Dat klopt inderdaad en ik loop daar voorzichtig overheen. Dat gaat prima, tot ik vlak voor het einde opeens begin te denken dat het toch wel erg vervelend zou zijn als ik eraf zou vallen. Acuut raak ik een beetje uit balans en daardoor schuift mijn rugzak naar één kant. Om deze plotselinge verandering in gewichtsverdeling op te vangen zet ik een stap opzij. Maar daar is geen boomstam dus ik plons in het water. 

Heel snel klim ik er uit, maar ik ben nat tot aan mijn navel. Gelukkig is mijn telefoon net niet nat geworden, want ik was natuurlijk vergeten die in het waterdichte hoesje te doen. Ik wring mijn sokken en mijn broekspijpen uit, en er zit verder weinig anders op dan heel hard doorlopen om weer op te warmen. Wat een pech dat net vandaag de zon niet schijnt!

Na een uurtje is mijn broek grotendeels droog gewaaid en mijn schoenen soppen beduidend minder hard. Ik heb het wel erg koud gekregen, dus ik trek een legging onder mijn broek aan, een trui, een puffy, een jas, een muts en handschoenen. Ook trek ik droge sokken aan, al worden die snel vochtig, het is toch minder koud. Met al die lagen en een stevige bergop heb ik het eindelijk weer warm. 

Ook de nacht en de volgende dag is het koud. Af en toe komt de zon tussen de wolken door en dan is het weer best warm, zeker als je berg op loopt, dus jas uit.  Maar dan neem ik pauze, en gaat de zon achter een wolk, jas weer aan. Zo de hele dag door. Het is een dag met weinig mijl maar veel hoogtemeters, de bergen zijn hier steil. Na lang intern debat ben ik eruit: ik ga liever steil bergop dan steil bergaf.

De dag erna bereik ik het 1000 mijls punt. Het is onwerkelijk dat ik deze afstand te voet heb afgelegd. Ik zit er een poosje stil en denk na over alle avonturen die ik heb beleefd, alle natuur die ik heb gezien en alle mensen die ik heb ontmoet. Het is een raar idee dat dit nog niet eens de helft is, daar denk ik maar niet te lang over na!

's Avonds ontmoet ik een stel uit Belize, die ik nog niet eerder ontmoette. Ze hebben een vuurtje gemaakt en zijn best aardig, ook al is het wat merkwaardig dat zij me ongeveer als eerste vertelt dat ze hier alleen is omdat hij het zo graag wilde. Als ze naar bed gaan echter, maken ze het vuur niet echt uit. Hij gooit er wat water overheen en zegt: 'de rest gaat vanzelf wel uit'. Ik ben verbijsterd: Dit is Californië, waar elk jaar enorme bosbranden woeden en ongeveer elk bord wat we tegenkomen wijst op de gevaren van vuur. Ik weet niet eens of kampvuren hier wel zijn toegestaan, want op de meeste plekken is dat niet het geval. In ieder geval loop ik dan maar naar de rivier om water te halen en het vuur echt uit te maken. 

Een korte 11 mijl brengt me naar Kennedy Meadows North (niet te verwarren met Kennedy Meadows South, waar we de Sierra in gingen). Het landschap is opeens drastisch veranderd, van granieten puntige bergen naar veel ronder vulkanisch gesteente. We lopen over Sonora Pass, de laatste mijlen op hoogtes boven de 3000 meter. Het is kaal maar erg mooi. Zo verrassend is het landschap steeds! Achterin een pick-up truck krijg ik een lift naar Kennedy Meadows North. 

-----
Dag 67 (13/6): kamp mile 914.9, gelopen 15.6 mile, totaal 965.4
Dag 68 (14/6): kamp mile 926.9, gelopen 12.0 mile, totaal 977.4
Dag 69 (15/6): kamp mile 945.9, gelopen 19.0 mile, totaal 996.4
Dag 70 (16/6): kamp mile 956.2, gelopen 16.8 mile, totaal 1013.2
Dag 71 (17/6): kamp mile 972.8, gelopen 16.6 mile, totaal 1029.8
Dag 72 (18/6): kamp mile 987.4, gelopen 14.6 mile, totaal 1044.4
Dag 73 (19/6): kamp mile 1005.9, gelopen 18.5 mile, totaal 1062.9
Dag 74 (20/6): kamp mile 1016.9 (Kennedy Meadows North), gelopen 11.0 mile, totaal 1073.9