Mt Shasta

De kerk in Burney is een grote ontmoetingsplaats voor hikers. Ik kom ontzettend veel bekenden tegen. Als ik aankom zit Janine al aan tafel met Rocky, Mirage en Oneshot en ik mag zo aanschuiven om de pastasalade op te eten. Ook Gumby, Ben, Dan en Breezy zijn er. De volgende dag ga ik lunchen met de Nederlandse Tony en haar Deense wandelbuddy Talki-Walki. Ook Karen is daar bij, die heb ik in Warner Springs ontmoet, 1300 mijl geleden! Het stel Plants en E hebben gedroogde groenten over en geven mij een flinke ziploc zak vol.

De kerk heeft kleren te leen zodat ik al mijn hiker kleren kan wassen. Deze service is er vaker langs de route en is heel handig! In het dorp zie je dan ook overal hikers met de vrolijkste combinatie aan leenkleren. Na de boodschappen ga ik pizza eten met Tony en Talki-Walki. We drinken wat een toosten op al onze mijlpalen. We worden aangesproken door een stel lokale 20ers die super geïnteresseerd zijn in de PCT. Eén van hen heeft de PCT drie jaar geleden gelopen, en een ander heeft ambities.

In de ochtend moet ik wachten tot het postkantoor open gaat. Daar zijn nieuwe schoenen en een nieuw shirt voor mij gearriveerd. Ook stuur ik mijn warme kleren vooruit, de komende tijd wordt het erg warm en heb ik die niet nodig. We zwaaien Talki-Walki uit, zij gaat haar vriend ophalen van het vliegveld en de rest samen lopen. Al met al ben ik pas om 12 uur weer op de route. 

Ik begin vol enthousiasme, maar al na 10 minuten voel ik een beetje pijn in mijn linkerbeen. Na nog 10 minuten is het best wel erg pijnlijk. Misschien niet het allerbeste idee om meteen op nieuwe schoenen weg te lopen. De vorige keer had ik twee zeros om ze in te lopen. Na een rustpauze en met een ibuprofen gaat het wel weer en loop ik verder. Deze keer 30 minuten voordat het zeer doet. Weer een pauze, en dan lukt 40 minuten. Zo kom ik steeds een beetje verder.

Na 7.5 mijl kom ik bij Burney Falls, een grote waterval. Maar prioriteiten: het souvenir winkeltje verkoopt heerlijk softijs, dus dat haal ik eerst. Dan en Breezy zijn in de ochtend al vertrokken maar zijn hier in de schaduw blijven hangen, naast het winkeltje met ijs. De waterval is groot en erg mooi. Opvallend is dat we deze rivier een mijl stroomopwaarts gekruist hebben en dat hij daar droog stond. Het water was daar ondergronds. Ik loop nog een stukje verder maar om mijn been te ontzien iets minder ver dan gepland. 

De volgende dag heb ik veel minder last van mijn been gelukkig. De route loopt voornamelijk door het bos in de schaduw en hoewel het heuvelop is, is  het niet steil. Ik ga als een speer en als het tijd is om te lunchen heb ik er al 15.5 mijl opzitten. De lunch nuttig ik bij een waterbron en die zijn hier iets minder frequent dan de afgelopen weken. Dus verzamelen zich weer veel hikers bij iedere bron, ik zie Dan & Breezy en klets met Karen. 10 mijl naar de volgende waterbron, ik denk dat het wel kan vandaag! 

Af en toe vangen we tussen de bomen een glimps op van Mt Shasta. Dit is een prachtige vulkaan die met 4322 meter hoogte boven het landschap uit torent. De vulkaan is zoals je een berg zou tekenen, mooie driehoekige vorm en besneeuwde top. Het is trouwens technisch gezien een actieve vulkaan, hoewel hij sinds 1250 waarschijnlijk niet meer is uitgebarsten. We lopen er de komende tijd in een ruime lus omheen, dus die berg zien we nog wel even. 

Tussen de bomen zien we ook wat rook in de verte uit het bos komen. Dit is zorgwekkend, want het bosbrand seizoen is in volle gang. Via de hiker-tamtam houdt iedereen elkaar ervan op de hoogte. Uiteindelijk concluderen we dat dit de Nelson fire moet zijn, een kleine bosbrand die ons niet zou moeten hinderen. 

Met bijna 26 mijl breek ik deze dag mijn record. Dat is vrijwel een marathon, en tijdens het eten zegt Dan dat ik met het heen en weer lopen naar de waterbron en de campsite vast wel een marathon gelopen heb. En dan te bedenken dat sommige mensen dat rennen! Dan & Breezy zijn later vertrokken, zij gaan nog even verder. Sommige hikers gebruiken de koele ochtenduren, andere juist liever de avonduren. Ik kampeer met Rocky en Mirage. 

Op de honderdste dag van mijn trip is het misschien wel 100° F (38° C). Helaas heeft deze dag minder bos en schaduw dan de vorige. In ruil zijn er wel meer mooie uitzichten over Mt Shasta. Het pad is op plaatsen behoorlijk overgroeid met struiken. Meestal wordt het pad goed onderhouden door vrijwilligers, alleen de afgelopen twee jaar is dat veel minder gebeurd door corona. Desondanks loop ik, met een beetje meer moeite, bijna net zo veel als de voorgaande dag.

We gaan het bos weer in, en dat betekent gelukkig weer in de schaduw lopen. Het maakt een enorm verschil, in de zon is het zwaar lopen, in de schaduw voelt het allemaal veel gemakkelijker en sneller. De route maakt hier veel hoogtemeters dus de schaduw waardeer ik extra. Ik bel mama voor haar verjaardag. Op verzoek laat ik het uitzicht zien, maar dat is hier alleen maar bos!

Dat begint dan ook een beetje saai te worden. Net als veel anderen kies ik dan ook een 'alternate', een stuk van 1.5 mijl over een weg met uitzicht (maar zonder schaduw). Bijkomend voordeel is dat deze weg 3.5 mijl korter is dan de route, waardoor ik vandaag nog in Mt Shasta City kan arriveren.

Ik heb veel mazzel en tref maar liefst drie keer trail magic aan deze dag. Eerst kom ik Cheshire Cat tegen. Deze trail angel heb ik twee maanden geleden ook ontmoet, in de buurt van Mt Baden-Powell. Net als toen deelt hij nu fruit uit aan hikers, ik krijg een enorm stuk honingmeloen. Niet veel later staat er een koelbox langs de route met frisdrank en watermeloen. We komen de eigenaren daarvan later al rennend tegen. En aan het einde van de dag tref ik trail angel Marc bij de trailhead. Hij was door Dan en Breezy gewaarschuwd dat ik ook nog zou komen, dus hij heeft daar op mij gewacht! Heerlijke limonade en een appel, wat een genot. Als bonus geeft hij me een lift naar de camping in het dorp.

-----
Dag 97 (13/7): kamp mile 1411.3 (Burney), gelopen 0 mile, totaal 1470.1
Dag 98 (14/7): kamp mile 1421.4, gelopen 11.6 mile, totaal 1481.7
Dag 99 (15/7): kamp mile 1447.3, gelopen 25.9 mile, totaal 1507.6
Dag 100 (16/7): kamp mile 1473.1, gelopen 25.8 mile, totaal 1533.4
Dag 101 (17/7): kamp mile 1500.8 (Mt Shasta), gelopen 24.2 mile, totaal 1557.6