Feest der herkenning

De zon schijnt in een strakblauwe hemel en de rotsen hebben alle kleuren van de regenboog. Dit stuk van de route is een heel stuk minder rotsig dus ik schiet lekker op. Opnieuw zie ik een bordje met 'Trail Magic', een limonade en een snack deze keer. We komen duidelijk meer in de bewoonde wereld en worden verwend. Ik kampeer opnieuw met Tyler, Nim, Classic en Flamingo, en ook met het stel uit Belize, vlak voor één van de laatste bergpassen met sneeuw, de Carson Pass.

Het is minder koud in de nacht omdat we niet meer zo hoog zitten, dus de sneeuw is 's ochtends niet bevroren, maar toch beduidend harder. Op één stukje ligt sneeuw op een vrij steile traverse, dus daar doe ik nog even mijn microspikes aan. Toch handig dat ik die nog even meegenomen had. 

Na deze pas komen we aan bij een visitor centre. Het is nog vroeg, en Classic en ik gaan dankbaar op de picknickbanken zitten om te ontbijten. Ook picknicktafels waren dun gezaaid de afgelopen periode. De rangers komen meteen naar buiten om ons een banaan aan te bieden. Even later zetten ze ook hier een coolbox met frisdrank en een doos met snacks neer. Alle inmiddels aanwezige hikers duiken er als hongerige wolven op af. Drie dagen Trail magic in een rij!

In de verte begin ik een glimp op te vangen van Lake Tahoe, en niet veel later kom ik aan op het punt waar de Tahoe Rim Trail samenkomt met de PCT. Drie jaar geleden stond ik op ditzelfde punt, toen opgewonden omdat ik de PCT tegenkwam. Ik kijk al een poos er naar uit om hier weer terug te zijn. De bergweide die volgt kan ik me goed herinneren, de fikse klim erna echter niet. Selectief geheugen...

Ik heb nog slechts 4 mijl te gaan voordat ik bij de Highway ben vanwaar ik naar South Lake Tahoe zal liften. Op dat moment begint het te rommelen en barst er een bui los. Die kan ik niet ontlopen en ik word best wel erg nat. Op het einde van de dag kom ik door een stuk bos dat vorig jaar is afgebrand. Het is de recentste burn area tot nu toe, helaas zal er later nog een flink stuk volgen wat afgelopen jaar is verbrand.

Ik krijg gelukkig vrij snel een lift in de regen. Het is leuk om in een stad aan te komen die je al kent, ik herken van alles. Ik slaap in hetzelfde hostel, zelfs in dezelfde kamer als de vorige keer. In het hostel tref ik Dan en Breezy weer aan, en nog vele andere bekenden. Ik deel de kamer met Fever en Moonlight, met wie ik ook in Kennedy Meadows een kamer deelde. Er is hier ook iemand (geen hiker) die met zijn konijn op vakantie is!

De volgende ochtend bel ik lang met Johan en ondertussen bezorgd Dan me een ontbijt smoothie. Daarna ga ik voor een tweede ontbijt ook nog een wafel eten. Ik doe boodschappen en koop meteen wat fruit om direct op te eten. Daarna ga ik lunchen met Janine. Een ijsje op het strand volgt met daarna een quesadilla met Fever. Dan bier en chips en tenslotte thee en chocolade. Eten is een belangrijke bezigheid op zo'n rustdag!

-----
Dag 78 (24/6): kamp mile 1073.2, gelopen 20.0 mile, totaal 1130.2
Dag 79 (25/6): kamp mile 1090.8 (South Lake Tahoe), gelopen 17.6 mile, totaal 1147.8
Dag 80 (26/6): kamp mile 1090.8 (South Lake Tahoe), gelopen 0 mile, totaal 1147.8