Een meer en een berg
5 mei 2022 - Wrightwood, Verenigde Staten
Door de ochtend-hot-springs en de verwennerij van de trail angels is het al ruim middag als ik nog 10 mijl te gaan heb. Even doorlopen dus. Alleen kom ik de hele tijd mooie bloemetjes tegen die ik op de foto wil zetten. Dat schiet dus niet op. Gelukkig kom ik dan langs een lelijk fabrieksterrein, kan ik tenminste doorlopen.
De dag eindigt bij een groot meer, en bij de afgesproken picknicktafels ontmoet ik Janine. We hebben 18.5 mijl gelopen, toch echt minder dan gisteren, maar het voelt als meer, zo moe zijn we. We zitten helaas middenin een no-camping zone, en we hadden gehoopt sneaky de tent achter de picknicktafels te zetten. Er zijn echter nog allemaal mensen en er is ook niet echt een onopvallend plekje beschikbaar.
We koken ons eten terwijl we de volgende stap beraden. Het is nog 4 mijl uit de no-camping zone. Het is nog 2.5 mijl naar de campground, plus 1 mijl over de weg. Beide hebben we geen zin in. Dus we gaan op zoek naar het eerste de beste verstopte plekje wat we kunnen vinden. Dat valt niet mee, want de helling is steil aan beide kanten van de trail. Dan zien we een zijpad, en slaan dat in. Het leidt naar een uitzichtpunt, wat er verlaten bij ligt. Om niet al te veel op te vallen zetten we de tent niet op en leggen we onze matjes zo in de buitenlucht neer, op één van de mooiste plekjes langs het meer.
Zonder gestoord te worden slapen we tot de wekker gaat. We willen opgeruimd hebben voor het licht wordt en zien daarom ook een schitterende zonsopgang, wat een heerlijk begin van de dag.
Rond de lunch bereik ik het hoogtepunt van deze dag: de McDonald's! Alle hikers verzamelen zich rond dit toppunt van Amerikaanse cuisine en iedereen eet zich tonnetje rond. Er is ook een fruit standje, dus we eten ook nog wat gezonds. Na een lange pauze loop ik nog maar een klein stukje door, een iets minder lange dag vandaag.
Helaas ligt de campsite niet ver van de spoorlijn, en om één of andere reden toetert elke trein drie keer heel hard als hij voorbij rijdt. En de lijn is best druk...
Er staat een flinke klim op het programma, 2 km omhoog gedurende 20 mijl. Het is grotendeels niet heel steil maar wel de hele dag omhoog. De eerste 10 mijl gaan gemakkelijk, maar de tweede helft is een stuk vermoeiender. Ik vervloek de berg een aantal keer gedurende de klim maar het helpt natuurlijk niet. Ik loop gewoon stug door tot ik bij de campground ben, als eerste.
Na een half uurtje bijkomen voel ik me alweer een stuk opgewekter, en er druppelen steeds meer mede-hikers het kamp binnen. Iedereen moppert een beetje op de berg als hij aankomt. We hebben een gezellig diner aan de picknicktafels, waar al het eten met elkaar vergeleken wordt. Hikers eten de raarste combinaties, bijvoorbeeld noodles met aardappelpuree en pindakaas, met wat cheetos erdoor. Ik heb gerst met erwten, pesto en zongedroogde tomaten, wat ik zelf er toch een heel stuk lekkerder uit vind zien.
Een klein stukje verder ligt de Highway, vanwaar ik en Janine binnen 2 minuten een lift naar het dorpje Wrightwood krijgen. Daar heb ik een airbnb geboekt om een nachtje uit te rusten. Janine heeft nog niks, dus die nodig ik uit om de airbnb te delen. De rest van de dag wordt besteed aan ontbijten in het dorp, was doen, lunchen in het dorp, boodschappen doen en avondeten in het dorp. Een drukke dag!
-----
Dag 24: kamp mile 327.3 gelopen 19.5 mile, totaal 334.9 mile
Dag 25: kamp mile 343.6, gelopen 16.3 mile, totaal 351.2 mile
Dag 26: kamp mile 364.4, gelopen 20.8 mile, totaal 372.0 mile
Dag 27: kamp 369.3 (Wrightwood), gelopen 4.9 mile, totaal 376.9 mile
Hoe gaat het met voeten, rug, schouders? Heeft de grondige training vooraf verschil gemaakt? Zoveel hoogtemeters!
Veel succes weer!