Hals over de kop

Hallo allemaal,

Ik zal jullie meteen geruststellen, ik ben in de VS! Een paar dagen eerder dan gepland en met nog wat meer stress dan verwacht, maar het is gelukt.

Vanaf maandag werd de situatie met het Corona virus steeds dringender en begon ik te overwegen om eerder te gaan vliegen. Ik was namelijk bang dat de Nederlandse regering het land op slot zou doen, net als Italië. En dat zou dan weleens voor dinsdag kunnen zijn (wanneer ik eigenlijk zou vliegen). Dus misschien kon ik beter proberen in het weekend al te gaan. Maar we hadden nog allerlei afspraken staan dit weekend en ik vermoedde dat er nog wel wat stappen tussen zouden zitten voordat het land op slot zou gaan, zo voortvarend is Nederland tot nu toe niet. Ik besloot nog even af te wachten.

Woensdagavond werd ik toch een beetje nerveus, maar de Delta-website deed het niet het goed, dus ik wilde het donderdagochtend nog eens proberen. We sliepen niet goed en al vanaf vroeg in de ochtend lag ik met Johan in bed te kletsen wat nou wijsheid was. Nietsvermoedend dat Trump al een inreisverbod had ingesteld... Daar had ik geen rekening mee gehouden! Bij het opstaan had ik heel veel berichtjes van jullie, ik schrok me een ongeluk (maar heel erg bedankt natuurlijk).

Eerst was ik heel sip maar toen kreeg ik in de gaten dat het vanaf vrijdag middernacht inging. Ik heb heel snel om geboekt naar vrijdag (de website deed het nu gelukkig wel). Maar welk tijdstip is vrijdag middernacht eigenlijk? Is dat de nacht van donderdag op vrijdag of de nacht van vrijdag op zaterdag? Het internet wist het ook niet (ik heb echt heel lang gezocht donderdag morgen, geloof me). Pas in de middag was het duidelijk dat het de nacht van vrijdag op zaterdag was.

Maar ja, toen vloog ik opeens de volgende dag al! Ik was nog helemaal niet klaar! Ik zou eigenlijk nog werken donderdag, mijn collega's zouden komen voor een afscheids etentje, we hadden al die afspraken in het weekend, en ik had helemaal niet scherp wat ik allemaal nog moest doen voordat ik weg kon. Paniek in de tent! 

Pas toen ik een lijstje had gemaakt en alle afspraken en zo had afgezegd, kwam ik een beetje tot rust en drong het echt tot me door. Het moment van vertrek was nu wel heel dichtbij. Voor mij, en voor Johan ook. Dat gaf een heel ander onrustig gevoel.

Vrijdagmorgen vond het erg lastig om gedag te zeggen tegen Gijsje het konijn en Sjimmy de poes. Johan bracht me naar Schiphol en toen moesten we echt afscheid nemen. Op dat moment vond ik mijn grote plan helemaal niet meer zo een goed idee. Maar ik ben toch maar wel gegaan ;)

Daarna ging het eigenlijk heel soepel, het was helemaal niet druk op Schiphol, het vliegtuig zat niet vol (de stoel naast me was leeg, joepie), de overstap ging goed. De douane stelde maar één vraag, wat kom je hier doen? Ik zei: een lange wandeling maken. En dat was genoeg voor een stempel. Niks geen moeilijke corona-vragen of checks.

En nu ben ik in San Diego, in een op het eerste oog gezellig hostel. Maar dat ga ik morgen verder uitvinden, want eerst slapen!

Allemaal super bedankt voor het meeleven met deze plotselinge tegenslag! Ik ben heel blij dat mijn avontuur niet in het water gevallen is nog voordat het begonnen is.